اصرم بن سیف
لغت‌نامه دهخدا
اصرم بن سیف . [ اَ رَ م ِ ن ِ س َ ] (اِخ ) صاحب تاریخ سیستان ذیل عنوان نشستن عمرو لیث به امیری ، آرد: ابوطلحه منصوربن [ مسلم و ] محمدبن زیدویه هر دو بنزدیک عمرو آمدند به هری (سال 267 هَ . ق .) و هر دو را خلعت داد و بنواخت و مال بسیار داد و اصرم بن سیف چون خبر بشنید نیز نزدیک عمرو آمد وخلعت یافت و نیکویی دید. (از تاریخ سیستان ص 238).
