اصغر
لغتنامه دهخدا
اصغر. [ اَ غ َ ] (اِخ ) (میرزا...) از شاعران قرن نهم هجری بود و امیر علیشیر نام وی را ذیل «سادات عظام که گاهی به نظم التفات میفرموده اند» بدینسان آورده است : ولد میر غیاث الدین عزیز و از نقبای مشهد مقدس است و میگویند بسیار سفیه و بدزبان است . این مطلع ازوست :
گشتم غبار و برد بکویش صبا تنم
از خاک برگرفته ٔ باد صبامنم .
این مطلع نیز ازوست :
بمیزان نظر حسن ترا با ماه سنجیدم
میان این و آن فرق اززمین تا آسمان دیدم .
گشتم غبار و برد بکویش صبا تنم
از خاک برگرفته ٔ باد صبامنم .
این مطلع نیز ازوست :
بمیزان نظر حسن ترا با ماه سنجیدم
میان این و آن فرق اززمین تا آسمان دیدم .
(از مجالس النفایس ص 137).