اصفر. [ اَ ف َ ] (اِخ ) برحسب روایات مورخان قدیم نام یکی از نیاهای اسکندر رومی یا ذوالقرنین بود چنانکه ابن البلخی نسبت وی را بدینسان آورده است : فیلقوس بن مصریم بن هرمس بن هردس بن میطون بن رومی بن لیطی بن یونان بن نافت بن نوبه بن سرجون بن رومیةبن بریطبن نوفیل بن روم بن الاصفربن البقن ... رجوع به فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 16 شود.

اصفر

اشه

اش الحیار

ازران

علی

روم

ذوالقرنین

وجیه الدولة

پسر رومی

نوکر مآب

بینی او را به خاک مالید

لولویی

sunbathing

علامت تعجب

کاهی

لغت‌نامه دهخدا