اصیدةلغتنامه دهخدااصیدة. [ اَ دَ ] (ع اِ) اُصْدة. (قطر المحیط) (منتهی الارب ). رجوع به اصدة شود. || حظیرة. (قطر المحیط) (منتهی الارب ). حظیرة که از شاخ درخت کنند. (مهذب الاسماء). || لغتی است در وصیدة. (قطر المحیط). رجوع به وصیدة شود.
