اضحاء

اضحاء. [ اِ ] (ع مص ) داخل ظهر شدن . (از اقرب الموارد). در چاشتگاه شدن . (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). در ضحی درآمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || چیزی را ظاهر کردن . (از اقرب الموارد). هویدا نمودن چیزی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). ظاهر و هویدا کردن . (آنندراج ). || کاری را در ضحی کردن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). چاشتگاه کردن کاری را. (آنندراج ).چاشتگاه کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || اضحاء بصلاة نافله ؛ گزاردن نماز نافله را در ظهر. || اضحاء از امر؛ دور شدن از آن . (از اقرب الموارد). || گردیدن . (تاج المصادر بیهقی ).