اضراء

اضراء. [ اِ ] (ع مص ) حریص گردانیدن به چیزی و برانگیختن و عادت دادن کسی را: اضری الصائد الکلب والجارح . (از اقرب الموارد). حریص کردن و خوگر گردانیدن و برآغالیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). برآغالانیدن و خو فاکردن کسی را. (تاج المصادر بیهقی ). || خوردن نبیذ ضَری ّ را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به ضَری ّ شود.