اطرافیلغتنامه دهخدااطرافی . [ اَ ] (ص نسبی ) مردم اطرافی ؛ مردم رهگذرو مردم بیگانه و غیرآشنا و ناشناس . (ناظم الاطباء). اجنبی . غریب . ج ، اطرافیها، و اطرافیها را در تداول عامه بر ملتزمان و ملازمان و نزدیکان کسی اطلاق کنند.
