اطهورسفس

اطهورسفس . [ اَ رِ ف ُ ] (اِخ ) ابن بیطار در مفردات خویش از وی روایت آرد از جمله در شرح کلمه ٔ حمار اهلی و کلمه ٔ سلحفاة و در پنج موضع دیگر. او راست : کتاب الخواص . همچنین محمدبن زکریای رازی در الحاوی نزدیک پنجاه جای نام وی را آورده است و گوید: قال اطهورسفس : و ان ّ شعرالانسان اذا بل بخل ّ و وضع علی عضةالکلب الکلب ، ابراء من ساعته . (از ابن بیطار). جالینوس بنام اطهوریستی از وی نام برده است . کتاب وی در دست مسلمانان بوده است لیکن اروپاییان بدان دست نیافته اند. (از یادداشتهای مؤلف ).