اعابل

اعابل . [ اَ ب ِ ] (اِخ ) نام جایگاهی است در گفته ٔ شبیب بن یزیدبن نعمان بن بشیر انصاری :
طربت و هاجتنی الحمول الظواعن ُ
و فی الظّعن تشویق لمن هو قاطن ُ
و ما شجن فی الظاعنین عشیة
ولکن هوی لی فی المقیمین شاجن
بمخترق الارواح بین اعابل
فصنع لهم بالرحلتین مساکن ُ.

(از معجم البلدان ).