اعاجیب

اعاجیب . [ اَ ](ع اِ) ج ِ اعجوبة. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (متن اللغة). شگفتها. کاءَنَّه ُ ج ِ اعجوبة کاحدوثة و احادیث . (منتهی الارب ) . عجبها. شگفتیها. || ج ِ عجیب ، چنانکه احادیث ج ِ حدیث . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : و از احوال اکاذیب گذشته اعاجیب می نمودی . (جهانگشای جوینی ).