اعاراطسلغتنامه دهخدااعاراطس . [ اَ طِ ] (ع اِ) اَعاراطیس . بی گمان سنگی است که آن را کفشدوزان بکار برند: الزهراوی هوحجر تستعمله الاساکفة و مذاقته غیر قابضة و لا حریفة جداً. (از دزی ج 1 ص 28). و رجوع به حجرالاساکفه شود.
