اعتناش

اعتناش . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دست در گردن یکدیگر انداختن در حرب . (آنندراج ) (منتهی الارب ). دست در گردن یکدیگر انداختن در جنگ . (ناظم الاطباء). || ستم کردن بر کسی . || بقهر و باطل گرفتن از کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || دو دست بر زمین نهادن . || مجامعت کردن . || بیوکندن کسی را. (تاج المصادر بیهقی ).