اعداشکنلغتنامه دهخدااعداشکن . [ اَ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) شکننده ٔ دشمن . آنکه خصم در هم شکند : دین پرور و اعداشکن روزی ده و دشمن فکن .ناصرخسرو.