اعذاء

اعذاء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عِذی ، بمعنی کشت دشتی که از باران آب خورد. دیم . دیمی . (از منتهی الارب ) (از معجم البلدان ذیل کلمه ٔ ذره ): و زروعها اعذاء و یسمون الاعذاء العثری و هو الذی لایسقی . (معجم البلدان ذیل کلمه ٔ ذره ). و زروعهم و مباطخهم اعذاء. (معجم البلدان ذیل بغ شور). و زروعها [ زروع فلسطین ] اعذاءالا نابلس فان بها میاهاً جاریة. (یادداشت مؤلف ).