اعربة
لغت‌نامه دهخدا
اعربة. [ اَ رَ ب َ ] (ع اِ)غلاف پستان گوسفند. (منتهی الارب ). در تاج العروس کلمه ٔ «اعربه » یافت نشد ولی در ذیل کلمه ٔ «عرب » می نویسد: «العرابات مخففة واحدتها عرابة» و هی (شُمُل ) بضمتین ضروع الغنم و عاملها. و در اقرب الموارد آمده : العَرابَة؛ مصدر عَرُب و واحدة العرابات و هی شُمُل ضروع الغنم . بنابراین عَرابَه بمعنی غلاف پستان گوسپند صحیح است و اعربه به این معنی بظاهر محرف عرابه است .
