اعزاف
لغتنامه دهخدا
اعزاف . [ اِ ] (ع مص ) شنیدن آواز برگهای خرما در رسن بافتن . (منتهی الارب ). شنیدن آواز جن از بادها و ریگزارها: اعزف ؛ سمع عزیف الریاح و الرمال . (از اقرب الموارد). شنیدن عزیف ریگها. (ناظم الاطباء). شنیدن آواز برگهای خرما و رسن بافتن . (آنندراج ).
