اعصمةلغتنامه دهخدااعصمة. [ اَ ص ِ م َ ] (ع اِ) ج ِ عِصام ، بند مشک و دوال که به وی بردارند مشک را و سرمه و جای باریک و یک طرف ذنب . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
