اعطاش

اعطاش . [ اِ ] (ع مص ) تشنه یافتن مرد ستوران را. و صاحب ستور تشنه شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خداوند چارپای تشنه شدن . (تاج المصادر بیهقی ). تشنه شدن ستور مرد. (از اقرب الموارد). || تشنه نمودن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تشنه گردانیدن . (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). تشنه ساختن کسی را. (از اقرب الموارد). || افزودن بر اظمای اشتران و بند کردن از ورود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بیشتر کردن اظمای شتران و مانع شدن آنها را از به آبشخور رفتن . (از اقرب الموارد).