اعفار

اعفار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عُفر، بمعنی مرد دلیر چست و شاطر و سطبر درشت اندام و توانا و شب هفتم و هشتم و نهم ماه . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ج ِ عُفر، بمعنی خوک نر یا مطلق خوک و یا بچه ٔ آن و مرد دلیر جلد. (از اقرب الموارد). || ج ِ عَفَر، بمعنی روی زمین و خاک . (از اقرب الموارد). ج ِ عَفْر و عَفَر، بمعنی خاک و روی خاک . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به عفر شود.