اعقلینلغتنامه دهخدااعقلین . [ اَ ق َ ل َ ] (ع ص ، اِ) تثنیه ٔ اعقل : ای نهاده پای رفعت بر فلک وی ربوده گوی عقل از اعقلین .سعدی .