اعلاق

اعلاق . [ اِ ] (ع مص ) زلوک افکندن بر اندام تا بمکد خون را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زالو بر جایی افکندن تا خون آنرا بمکد. و منه الحدیث : اللدود احب الی ّ من الاعلاق . (از اقرب الموارد). زکوک انداختن بر اندام تا بمکد خون را. (ناظم الاطباء). || مال نفیس یافتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مال پربها یافتن . (از اقرب الموارد). || بلا و سختی آوردن ، یقال : اعلقت و افلقت ؛ ای جئت بعلق فلق . (منتهی الارب ). بلا و سختی آوردن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بلا و گرفتاری پدید آوردن : اعلقت و افلقت ؛ ای جئت بعلق فلق . (از اقرب الموارد). || فراگرفتن دو شتر را به رسن دلو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). با کنار رسن دلو دو شتر را بهم بستن . (از اقرب الموارد). یقال : اعلق بالغرب بعیرین ؛ ای قرنهما بطرف رشائه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || علاقه ساختن برای تازیانه و کمان و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). علاقه قرار دادن برای کمان و جز آن که به آن تعلق گیرد. (ازاقرب الموارد). چیزی را علاقه کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). || در دام افکندن شکار را، یقال للصائد: اعلقت فادرک ؛ ای علق الصید بحبالتک . (منتهی الارب ). در دام افکندن شکار را. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بدام افکندن صیاد صید را. (از اقرب الموارد). || چنگال درزدن بچیزی . و منه الحدیث : اللدود احب الی من الاعلاق . (منتهی الارب ). چنگال درزدن بچیزی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ناخن یا چیزی که بدو ماند بجایی فروبردن . (مصادر زوزنی ). چنگ درزدن بچیزی . (یادداشت بخط مؤلف ). || برداشتن بچه را از حاجتگاه . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). برداشتن زن بچه را از حاجتگاه . (از اقرب الموارد). کودک برگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ).