اعلاه ا

اعلاه ا. [ اَ هُل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) خدا آن را بلند گرداناد. جمله ای است که بیشتر بصورت معترضه و برای دعا در ضمن عبارات فارسی بکار رود : و این قاضی محمد بودکی برسولی کرمان بدرگاه اعلی اعلاه اﷲ آمده بود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 118). چنانک پسندیده ٔ رأی اعلی اعلاه اﷲ آید. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 113). و فرمان اعلاه اﷲ ممتثل گشت . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 168).