اعناءلغتنامه دهخدااعناء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عِنو، بمعنی کرانه ٔ آسمان و گروه مردمان از قبایل مختلف . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ج ِ عِنو، یعنی جوانب و نواحی و گروه مختلف از مردمان . (از اقرب الموارد). رجوع به عنو شود.
