اعکان

اعکان . [ اَ ] (ع اِ)ج ِ عُکنَة، بمعنی نورد شکم از فربهی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گویند: ج ِ عُکنَه ، بمعنی ورزیدگی و ستبری شکم از چاقی باشد. (از اقرب الموارد). ج ِ عُکنَه ، نورد شکم که از غایت فربهی باشد. (از آنندراج ).