اعیان مضمونة بانفسها

اعیان مضمونة بانفسها. [ اَ ن ِ م َ ن َ ب ِ اَ ف ُ س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) (اصطلاح فقه ) اموالی را گویند که هرگاه در دست غاصب یا آنکه در حکم غاصب است ، تلف شود، ملزم هست که در اموال مثلی ، مثل آن و در اموال قیمی ، قیمت آنرا بمالک بپردازد. (از تعریفات جرجانی ).