اعیب

اعیب . [ اُ ی َ ] (اِخ ) موضعی است به یمن . و هو فُعَیل یا افعل . (منتهی الارب ).یاقوت آرد: از ابوالحسین بن زنجی از نحویان بصره نقل است که در زبان عرب کلمه ای بر وزن فُعیَل نیست بجز «اعیب » و آن نام موضعی است به یمن . و بعقیده ٔ من [ یاقوت ] تصحیفی روی داده و بر وی اشتباه شده است و معروف بر این وزن کلمه ٔ «عُلیَب » است که موضعی است در راه یمن . و ذکر آن در بیت زیر از ابودَهبل آمده است :
فما ذرّ قرن الشمس حتی تبیّنت
بعلیب نخلا مشرفاً و مخیّما.

(از معجم البلدان ).