اغباب
لغتنامه دهخدا
اغباب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ غُب ، بمعنی زمین پست و ایستادن گاه آب . (آنندراج ). ج ِ غُب ، بمعنی رونده ٔ از دریا چندان که در دشت دور درآید و زمین پست و ایستادن گاه آب .(منتهی الارب ). ج ِ غب ، یعنی آنکه بدریا زند چندانکه در خشکی امعان کند و زمین پست . (از اقرب الموارد).
