اغتداء

اغتداء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بامداد کردن و پگاه شدن بجایی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). صبح کردن . بدین معنی با «علی » متعدی شود. و این معنی اصل است سپس بمعنی روان شدن و رفتن در هر وقت بکار رفته است . غُدُوّ. غُدوَة. (از اقرب الموارد).