اغتماز

اغتماز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) طعن کردن بر کسی و عیب نمودن . یقال : فعلت شیئاً فاغتمز فلان علی ؛ ای طعن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء).طعن کردن بر کسی . یقال : فعلت شیئاً فاغتمزه فلان ؛ ای طعن علی فیه و وجد بذالک مغمزاً. (از اقرب الموارد). بکاری بر کسی عیب کردن . (تاج المصادر بیهقی ). کار کسی را عیب کردن . (یادداشت مؤلف ). || سست شمردن کلام کسی را: اغتمز الکلمه ؛ استضعفها. یقال : سمع منی کلمة فاغتمزها فی عقله . (از اقرب الموارد).