اغتم

اغتم . [ اَ ت َ ] (ع ص ) آنکه سخن پیدا نتواند گفت . ج ، غُتم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه سخن هویدا نگوید. ج ، غتم . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). آنکه سخن ناپیدا گوید. (یادداشت بخط مؤلف ).آنکه هیچ چیز را بفصاحت نیارد. یقال : رجل اغتم و قوم غتم و اغتام و امراءة غتماء. (از اقرب الموارد).