اغثاء

اغثاء. [ اِ ] (ع مص ) برهم گرد آوردن سیل گیاه چراگاه را و بدمزه ساختن و درشورانیدن آن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). غثا آوردن سیل و برهم گرد آوردن سیل گیاه چراگاه را و بدمزه ساختن و درشورانیدن آن را. (آنندراج ). روی هم آوردن سیل چراگاه را و شیرینی آن را بردن : اغثی السیل المرتع؛ جمع بعضه الی بعض و اذهب حلاوته . (از اقرب الموارد).