اغطیلاللغتنامه دهخدااغطیلال . [ اِ ] (ع مص ) بر همدیگر نشستن . یکی بعد دیگری درآمدن . یقال : «اغطال ، اذا رکب بعضه بعضا. (منتهی الارب ). برنشستن پاره ای بر پاره ای دیگر. (از اقرب الموارد). اغطئلال . (ناظم الاطباء).
