اغمیة

اغمیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ غمی ، بمعنی بیهوش . مؤنث و مذکر و تثنیه و جمع در وی یکسان است به آن جهت که مصدر است . یقال : ترکت فلاناً غمی مغشیاً علیه و ترکتهما و ترکتهم و ترکتها غمی کذلک و ان شئت قلت غمیان و هم اغماء. (منتهی الارب ). و رجوع به اَغماء شود.