اغیاضلغتنامه دهخدااغیاض . [ اَ ] (ع اِ)ج ِ غَیضَة، بمعنی بیشه و جنگل و درختان انبوه در جای نشیب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || ایستادنگاه آب یا خاص است بدرخت پده . غِیاض . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). غَیضات . (اقرب الموارد).
