افازة

افازة. [ اِ زَ ] (ع مص ) فیروز گردانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). فیروزی دادن . (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). پیروز کردن . (المصادر زوزنی ). پیروز ساختن کسی را بر چیزی . (از اقرب الموارد). یقال : افازه اﷲ بکذا؛ فیروز گرداند خدای او را در چنین کاری . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || هلاک کردن . (مؤید الفضلاء). || رفتن . (آنندراج ) (مؤید الفضلاء) (یادداشت مؤلف ).