افتجارلغتنامه دهخداافتجار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) از خود گفتن سخنی را و بربافتن آن بی شنیدن و آموختن از کسی .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سخن ساختن از خود بدون شنیدن و بی آموختن آن از کسی . (از اقرب الموارد).
