افترار

افترار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) نرم خندیدن و لب شیرین کردن از خنده . (آنندراج ). نرم نرمک خندیدن و لب شیرین کردن از خنده . (ناظم الاطباء). دندان برهنه کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). تبسم کردن و خوش خندیدن . یقال : «افترّ عن ثغر کالبرد». (از اقرب الموارد). || ظاهر شدن . (یادداشت بخط مؤلف ). || درخشیدن تندر. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). درخشیدن برق . (از اقرب الموارد). || بو کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بوئیدن چیزی را. (از اقرب الموارد).