افتقار آوردنلغتنامه دهخداافتقار آوردن . [ اِ ت ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) عجز و نیاز آوردن . اظهار احتیاج کردن : ما عشق ترا بیادگار آوردیم بر خاک تو عجز و افتقار آوردیم .