افجاج

افجاج . [ اِ ](ع مص ) سخت شکافتن زمین را به فدان . || براه فج رفتن . || میان هر دو پا گشاده گردانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || شتافتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی ). || سرگین انداختن شترمرغ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).