افداء

افداء. [ اِ ] (ع مص ) رقصانیدن پسر خود را. || انبار ساختن برای خرما. || فروختن خرما را. || بزرگ جسم گردیدن . || پذیرفتن سربهای بندی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). یقال : افداه الاسیر؛ اذا قبل منه فدیته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).