افرایلغتنامه دهخداافرای . [ اَ ] (صوت ) بمعنی آفرین است . (فرهنگ جهانگیری بنقل فرهنگ شعوری ). || (ص ) خلق کننده . و همیشه بطور ترکیب استعمال شود. (ناظم الاطباء).
