افسانه بردن
لغتنامه دهخدا
افسانه بردن . [ اَ ن َ / ن ِ ب ُدَ ] (مص مرکب ) گول خوردن . فریب خوردن :
بگرفت خواب دیده ٔ بخت و امید را
از بس ز وعده های تو افسانه برده ایم .
بگرفت خواب دیده ٔ بخت و امید را
از بس ز وعده های تو افسانه برده ایم .
نظیری نیشابوری (از ارمغان آصفی ).
