افسانه شنیدن
لغتنامه دهخدا
افسانه شنیدن . [ اَ ن َ / ن ِ ش َ دَ ] (مص مرکب ) افسانه گوش دادن . بقصه و داستان گوش دادن :
ز من باید شنید افسانه ٔ عشق
که خوردم از ازل پیمانه ٔ عشق .
ز من باید شنید افسانه ٔ عشق
که خوردم از ازل پیمانه ٔ عشق .
باقر کاشی (از ارمغان آصفی ).