افسحلغتنامه دهخداافسح . [ اَ س َ ] (ع ن تف ) فراخ تر. گشاده تر. (ناظم الاطباء): و هذه القریة [ قریة زریران ] من احسن قری الارض و اجملها منظراً و افسحها ساحة. (رحله ٔ ابن جبیر).
