افسرده دم
لغتنامه دهخدا
افسرده دم . [ اَ س ُ دَ / دِ دَ ] (ص مرکب ) افسرده بیان . پوچ و بیمزه . (آنندراج ). آنکه دم او سرد و بیحال باشد :
نیست بر ناله ٔ افسرده دمان گوش مرا
بلبلی کو که صفیرش برد از هوش مرا.
نیست بر ناله ٔ افسرده دمان گوش مرا
بلبلی کو که صفیرش برد از هوش مرا.
رضی (از فرهنگ ضیاء).