افسرده روان
لغتنامه دهخدا
افسرده روان . [ اَ س ُ دَ / دِ رَ ] (ص مرکب ) دلتنگ . دلسردشده . ناتوان . (ناظم الاطباء). کنایه از مردم مرده دل و سخت دل . (آنندراج ) :
از صحبت افسرده روانان بحذر باش
جویای جگرسوختگان همچو شرر باش .
از صحبت افسرده روانان بحذر باش
جویای جگرسوختگان همچو شرر باش .
ملاقاسم مشهدی (از آنندراج ).