ترجمه مقاله

افسرگر

لغت‌نامه دهخدا

افسرگر. [ اَ س َ گ َ ] (ص مرکب ) مکلل . تاجدار. (ناظم الاطباء). || (اِ مرکب ) مرغ بهشتی . (ناظم الاطباء). نام طائری است که آنرا خطاف یا پرستو نیز خوانند. (از آنندراج ).
ترجمه مقاله