افوکلغتنامه دهخداافوک . [ اَ ] (ع ص ) دروغگو. مؤنث و مذکر در وی یکسان است . (ناظم الاطباء). دروغگو. ج ، اُفْک . (منتهی الارب ). افاک . افیک . (منتهی الارب ).
