افین

افین . [ اَ ] (ع ص ، اِ) شتربچه ٔ از مادر جداشده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شتربچه . (آنندراج ). || ضعیف رای و عقل ، یا تکلف کننده در مدح خود به چیزی که نداشته باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ضعیف رای و عقل و همچنین مأفون . (آنندراج ).در مثل گویند: ان الرقین یغطی افن الافین ؛ یعنی درم می پوشد سفاهت سفیه را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).