اقتداءلغتنامه دهخدااقتداء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بر پی کسی رفتن . (ترجمان القرآن جرجانی ). || پس امام نماز کردن . (آنندراج ). || پی بردن بکسی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (المصادر زوزنی ). پیروی کردن . (غیاث اللغات ). تأسی .
